中文网站
«Η λοιμογόνος δράση του Όμικρον είναι κοντά σε αυτή της εποχικής γρίπης» και «το Όμικρον είναι σημαντικά λιγότερο παθογόνο από το Δέλτα». ...... Πρόσφατα, πολλά νέα σχετικά με τη λοιμογόνο δράση του νέου μεταλλαγμένου στελέχους Omicron έχουν διαδοθεί στο διαδίκτυο.
Πράγματι, από την εμφάνιση του μεταλλαγμένου στελέχους Omicron τον Νοέμβριο του 2021 και την παγκόσμια επικράτησή του, η έρευνα και η συζήτηση σχετικά με την λοιμογόνο δράση και τη μετάδοσή του συνεχίζονται αμείωτα. Ποιο είναι το τρέχον προφίλ λοιμογόνου δράσης του Omicron; Τι λέει η έρευνα γι' αυτό;
Διάφορες εργαστηριακές μελέτες: Το Omicron είναι λιγότερο λοιμογόνο
Στην πραγματικότητα, ήδη από τον Ιανουάριο του 2022, μια μελέτη από την Ιατρική Σχολή Li Ka Shing του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ διαπίστωσε ότι το Omicron (B.1.1.529) μπορεί να είναι λιγότερο παθογόνο σε σύγκριση με το αρχικό στέλεχος και άλλα μεταλλαγμένα στελέχη.
Διαπιστώθηκε ότι το μεταλλαγμένο στέλεχος Omicron ήταν αναποτελεσματικό στη χρήση της διαμεμβρανικής σερινοπρωτεάσης (TMPRSS2), ενώ το TMPRSS2 θα μπορούσε να διευκολύνει την ιική εισβολή στα κύτταρα-ξενιστές διασπώντας την πρωτεΐνη-ακίδα του νέου κορονοϊού. Ταυτόχρονα, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι ο αναδιπλασιασμός του Omicron μειώθηκε σημαντικά στις ανθρώπινες κυτταρικές σειρές Calu3 και Caco2.
Πηγή εικόνας στο διαδίκτυο
Στο μοντέλο ποντικού k18-hACE2, ο πολλαπλασιασμός του Omicron ήταν μειωμένος τόσο στην ανώτερη όσο και στην κατώτερη αναπνευστική οδό των ποντικών σε σύγκριση με το αρχικό στέλεχος και το μεταλλαγμένο Delta, και η πνευμονική του παθολογία ήταν λιγότερο σοβαρή, ενώ η λοίμωξη από το Omicron προκάλεσε λιγότερη απώλεια βάρους και θνησιμότητα από το αρχικό στέλεχος και τα μεταλλαγμένα Alpha, Beta και Delta.
Ως εκ τούτου, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αντιγραφή και η παθογένεια του Omicron μειώθηκαν σε ποντίκια.
Πηγή εικόνας στο διαδίκτυο
Στις 16 Μαΐου 2022, το περιοδικό Nature δημοσίευσε μια εργασία του Yoshihiro Kawaoka, κορυφαίου ιολόγου από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο και το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν, επιβεβαιώνοντας για πρώτη φορά σε ζωικό μοντέλο ότι το Omicron BA.2 είναι πράγματι λιγότερο λοιμογόνο από το προηγούμενο αρχικό στέλεχος.
Οι ερευνητές επέλεξαν ζωντανούς ιούς BA.2 που απομονώθηκαν στην Ιαπωνία για να μολύνουν ποντίκια k18-hACE2 και χάμστερ και διαπίστωσαν ότι, μετά από μόλυνση με την ίδια δόση ιού, τόσο τα μολυσμένα με BA.2 όσο και τα BA.1 ποντίκια είχαν σημαντικά χαμηλότερους τίτλους ιού στους πνεύμονες και τη μύτη από ό,τι η αρχική λοίμωξη από το στέλεχος New Crown (p <0,0001).
Αυτό το χρυσό πρότυπο αποτέλεσμα επιβεβαιώνει ότι το Omicron είναι πράγματι λιγότερο λοιμογόνο από τον αρχικό άγριο τύπο. Αντίθετα, δεν υπήρξε σημαντική διαφορά στους ιικούς τίτλους στους πνεύμονες και τις μύτες των ζωικών μοντέλων μετά από λοιμώξεις με BA.2 και BA.1.
Πηγή εικόνας στο διαδίκτυο
Οι δοκιμασίες ιικού φορτίου PCR έδειξαν ότι τόσο τα μολυσμένα με BA.2 όσο και τα BA.1 ποντίκια είχαν χαμηλότερα ιικά φορτία στους πνεύμονες και τη μύτη από το αρχικό στέλεχος New Crown, ιδιαίτερα στους πνεύμονες (p<0,0001).
Παρόμοια με τα αποτελέσματα σε ποντίκια, οι ιικοί τίτλοι που ανιχνεύθηκαν στη μύτη και τους πνεύμονες των χάμστερ που είχαν μολυνθεί με BA.2 και BA.1 ήταν χαμηλότεροι από το αρχικό στέλεχος μετά από «εμβολιασμό» με την ίδια δόση ιού, ιδιαίτερα στους πνεύμονες, και ελαφρώς χαμηλότεροι στη μύτη των χάμστερ που είχαν μολυνθεί με BA.2 από ό,τι με BA.1 - στην πραγματικότητα, τα μισά από τα χάμστερ που είχαν μολυνθεί με BA.2 δεν ανέπτυξαν πνευμονική λοίμωξη.
Διαπιστώθηκε περαιτέρω ότι τα αρχικά στελέχη, BA.2 και BA.1, δεν παρουσίασαν διασταυρούμενη εξουδετέρωση των ορών μετά τη μόλυνση - σύμφωνα με ό,τι έχει παρατηρηθεί σε πραγματικούς ανθρώπους όταν μολύνθηκαν με διαφορετικά νέα μεταλλαγμένα στελέχη του στέμματος.
Πηγή εικόνας στο διαδίκτυο
Δεδομένα πραγματικού κόσμου: Το Omicron είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσει σοβαρές ασθένειες
Αρκετές από τις παραπάνω μελέτες έχουν περιγράψει τη μειωμένη λοιμογόνο δράση του Όμικρον σε εργαστηριακά ζωικά μοντέλα, αλλά ισχύει το ίδιο και στον πραγματικό κόσμο;
Στις 7 Ιουνίου 2022, ο ΠΟΥ δημοσίευσε μια έκθεση που αξιολογούσε τη διαφορά στη σοβαρότητα των ατόμων που μολύνθηκαν κατά τη διάρκεια της επιδημίας Όμικρον (B.1.1.529) σε σύγκριση με την πανδημία Δέλτα.
Η έκθεση περιελάμβανε 16.749 νέους νοσηλευόμενους ασθενείς με στεφανιαία νόσο από όλες τις επαρχίες της Νότιας Αφρικής, συμπεριλαμβανομένων 16.749 από την επιδημία Δέλτα (2/8/2021 έως 3/10/2021) και 17.693 από την επιδημία Όμικρον (15/11/2021 έως 16/2/2022). Οι ασθενείς ταξινομήθηκαν επίσης ως σοβαροί, σοβαροί και μη σοβαροί.
κρίσιμη: λήψη επεμβατικού μηχανικού αερισμού ή οξυγόνου και διαρρινικού οξυγόνου υψηλής ροής ή εξωσωματικής οξυγόνωσης μεμβράνης (ECMO) ή εισαγωγή στη ΜΕΘ κατά τη διάρκεια νοσηλείας.
-σοβαρό (σοβαρό): έλαβε οξυγόνο κατά τη διάρκεια της νοσηλείας
-μη σοβαρή: εάν δεν πληρούται καμία από τις παραπάνω προϋποθέσεις, ο ασθενής δεν είναι σοβαρός.
Τα δεδομένα έδειξαν ότι στην ομάδα Delta, το 49,2% ήταν σε σοβαρή κατάσταση, το 7,7% ήταν σε κρίσιμη κατάσταση και το 28% όλων των νοσηλευόμενων ασθενών με λοίμωξη από τον ιό Delta απεβίωσαν, ενώ στην ομάδα Omicron, το 28,1% ήταν σε σοβαρή κατάσταση, το 3,7% ήταν σε κρίσιμη κατάσταση και το 15% όλων των νοσηλευόμενων ασθενών με λοίμωξη από τον ιό Omicron απεβίωσαν. Επίσης, η διάμεση διάρκεια νοσηλείας ήταν 7 ημέρες στην ομάδα Delta σε σύγκριση με 6 ημέρες στην ομάδα Omicron.
Επιπλέον, η έκθεση ανέλυσε τους παράγοντες που επηρεάζουν την ηλικία, το φύλο, την κατάσταση εμβολιασμού και τις συννοσηρότητες και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το Omicron (B.1.1.529) συσχετίστηκε με χαμηλότερη πιθανότητα σοβαρής και κρίσιμης ασθένειας (95% ΔΕ: 0,41 έως 0,46· p<0,001) και χαμηλότερο κίνδυνο ενδονοσοκομειακού θανάτου (95% ΔΕ: 0,59 έως 0,65· p<0,001).
Πηγή εικόνας στο διαδίκτυο
Για τους διαφορετικούς υποτύπους του Όμικρον, περαιτέρω μελέτες έχουν αναλύσει λεπτομερώς τη λοιμογόνο δράση τους.
Μια μελέτη κοόρτης από τη Νέα Αγγλία ανέλυσε 20770 περιπτώσεις Delta, 52605 περιπτώσεις Omicron B.1.1.529 και 29840 περιπτώσεις Omicron BA.2, και διαπίστωσε ότι το ποσοστό των θανάτων ήταν 0,7% για το Delta, 0,4% για το B.1.1.529 και 0,3% για το BA.2. Μετά την προσαρμογή για συγχυτικούς παράγοντες, η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο κίνδυνος θανάτου ήταν σημαντικά χαμηλότερος για το BA.2 σε σύγκριση τόσο με το Delta όσο και με το B.1.1.529.
Πηγή εικόνας στο διαδίκτυο
Μια άλλη μελέτη από τη Νότια Αφρική αξιολόγησε τον κίνδυνο νοσηλείας και τον κίνδυνο σοβαρής έκβασης για τα Delta, BA.1, BA.2 και BA.4/BA.5. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι από τους 98.710 νεομολυσμένους ασθενείς που συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση, 3825 (3,9%) εισήχθησαν στο νοσοκομείο, εκ των οποίων 1276 (33,4%) ανέπτυξαν σοβαρή νόσο.
Μεταξύ των ασθενών που είχαν μολυνθεί με τις διαφορετικές μεταλλάξεις, το 57,7% των ασθενών που είχαν μολυνθεί από τον ιό Delta ανέπτυξαν σοβαρή νόσο (97/168), σε σύγκριση με το 33,7% των ασθενών που είχαν μολυνθεί από τον ιό BA.1 (990/2940), το 26,2% των ασθενών που είχαν μολυνθεί από τον ιό BA.2 (167/637) και το 27,5% των ασθενών που είχαν μολυνθεί από τον ιό BA.4/BA.5 (22/80). Η πολυπαραμετρική ανάλυση έδειξε ότι η πιθανότητα εμφάνισης σοβαρής νόσου μεταξύ των ασθενών που είχαν μολυνθεί από τον ιό Delta > BA.1 > BA.2, ενώ η πιθανότητα εμφάνισης σοβαρής νόσου μεταξύ των ασθενών που είχαν μολυνθεί από τον ιό BA.4/BA.5 δεν ήταν σημαντικά διαφορετική σε σύγκριση με τον ιό BA.2.
Μειωμένη λοιμογόνος δράση, αλλά απαιτείται επαγρύπνηση
Εργαστηριακές μελέτες και πραγματικά δεδομένα από διάφορες χώρες έχουν δείξει ότι το Omicron και οι υποτύποι του είναι λιγότερο λοιμογόνοι και λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν σοβαρή ασθένεια από το αρχικό στέλεχος και άλλα μεταλλαγμένα στελέχη.
Ωστόσο, ένα άρθρο ανασκόπησης στο τεύχος Ιανουαρίου 2022 του The Lancet, με τίτλο «Ηπιότερη αλλά όχι ήπια», σημείωσε ότι παρόλο που η λοίμωξη από Όμικρον αντιπροσώπευε το 21% των εισαγωγών στο νοσοκομείο στον νεότερο πληθυσμό της Νότιας Αφρικής, το ποσοστό των κρουσμάτων που προκάλεσαν σοβαρή νόσο ήταν πιθανό να αυξηθεί σε πληθυσμούς με διαφορετικά επίπεδα λοίμωξης και διαφορετικά επίπεδα εμβολιασμού. (Παρ' όλα αυτά, σε αυτόν τον γενικά νεαρό πληθυσμό της Νότιας Αφρικής, το 21% των νοσηλευόμενων ασθενών που είχαν μολυνθεί με την παραλλαγή του όμικρον του SARS-CoV-2 είχαν σοβαρή κλινική έκβαση, ένα ποσοστό που θα μπορούσε να αυξηθεί και να προκαλέσει σημαντικό αντίκτυπο κατά τη διάρκεια κρουσμάτων σε πληθυσμούς με διαφορετικά δημογραφικά στοιχεία και χαμηλότερα επίπεδα ανοσίας που προέρχεται από λοίμωξη ή εμβόλιο.)
Στο τέλος της προαναφερθείσας έκθεσης του ΠΟΥ, η ομάδα σημείωσε ότι παρά τη μειωμένη λοιμογόνο δράση του προηγούμενου στελέχους, σχεδόν το ένα τρίτο των νοσηλευόμενων ασθενών με Όμικρον (B.1.1.529) ανέπτυξαν σοβαρή νόσο και ότι τα διάφορα νέα μεταλλαγμένα στελέχη του στελέχους συνέχισαν να προκαλούν υψηλή νοσηρότητα και θνησιμότητα σε ηλικιωμένους, ανοσοκατεσταλμένους ή μη εμβολιασμένους πληθυσμούς. (Θα θέλαμε επίσης να επισημάνουμε ότι η ανάλυσή μας δεν πρέπει να θεωρηθεί ως υποστηρικτική της αφήγησης της «ήπιας» παραλλαγής. Σχεδόν το ένα τρίτο των νοσηλευόμενων ασθενών με Όμικρον ανέπτυξαν σοβαρή νόσο και το 15% πέθανε. αριθμοί που δεν είναι αμελητέοι... Μεταξύ των ευάλωτων πληθυσμών, δηλαδή ασθενών σε ακραίες ηλικίες, σε πληθυσμούς με υψηλό συννοσηρό φορτίο, σε ευπαθείς ασθενείς και μεταξύ των μη εμβολιασμένων, η COVID-19 (όλες οι VOCs) συνεχίζει να συμβάλλει σε σημαντική νοσηρότητα και θνησιμότητα.)
Προηγούμενα δεδομένα από την Omicron όταν πυροδότησε το πέμπτο κύμα της πανδημίας στο Χονγκ Κονγκ έδειξαν ότι στις 4 Μαΐου 2022, υπήρχαν 9115 θάνατοι από 1192765 νέα κρούσματα κατά τη διάρκεια του πέμπτου κύματος (ακαθάριστο ποσοστό θνησιμότητας 0,76%) και ακαθάριστο ποσοστό θνησιμότητας 2,70% για άτομα άνω των 60 ετών (περίπου το 19,30% αυτής της ηλικιακής ομάδας δεν ήταν εμβολιασμένο).
Αντιθέτως, μόνο το 2% των Νεοζηλανδών άνω των 60 ετών δεν έχουν εμβολιαστεί, κάτι που συσχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με ένα χαμηλό ακαθάριστο ποσοστό θνησιμότητας 0,07% για την επιδημία του νέου κορωνοϊού.
Από την άλλη πλευρά, ενώ συχνά υποστηρίζεται ότι η νόσος του Νιούκαστλ μπορεί να γίνει μια εποχική, ενδημική ασθένεια στο μέλλον, υπάρχουν ακαδημαϊκοί εμπειρογνώμονες που έχουν διαφορετική άποψη.
Τρεις επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Ευρωπαϊκής Ένωσης πιστεύουν ότι η χαμηλότερη σοβαρότητα του Όμικρον μπορεί απλώς να είναι σύμπτωση και ότι η συνεχιζόμενη ταχεία αντιγονική εξέλιξη (αντιγονική εξέλιξη) μπορεί να οδηγήσει σε νέες παραλλαγές.
Σε αντίθεση με την ανοσολογική διαφυγή και τη μεταδοτικότητα, οι οποίες υπόκεινται σε ισχυρή εξελικτική πίεση, η λοιμογόνος δράση είναι συνήθως απλώς ένα «υποπροϊόν» της εξέλιξης. Οι ιοί εξελίσσονται για να μεγιστοποιήσουν την ικανότητά τους να εξαπλώνονται και αυτό μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αύξηση της λοιμογόνου δράσης. Για παράδειγμα, αυξάνοντας το ιικό φορτίο για να διευκολυνθεί η μετάδοση, μπορεί να προκαλέσει πιο σοβαρή ασθένεια.
Όχι μόνο αυτό, αλλά η λοιμογόνος δράση θα προκαλέσει επίσης πολύ περιορισμένη βλάβη κατά την εξάπλωση ενός ιού εάν τα συμπτώματα που προκαλεί ο ιός εμφανιστούν κυρίως αργότερα στη μόλυνση - όπως στην περίπτωση των ιών της γρίπης, του HIV και των ιών της ηπατίτιδας C, για να αναφέρουμε μερικούς, οι οποίοι έχουν άφθονο χρόνο να εξαπλωθούν πριν προκαλέσουν σοβαρές συνέπειες.
Πηγή εικόνας στο διαδίκτυο
Υπό αυτές τις συνθήκες, μπορεί να είναι δύσκολο να προβλεφθεί η τάση του νέου μεταλλαγμένου στελέχους crown από τη χαμηλότερη λοιμογόνο δύναμη του Omicron, αλλά τα καλά νέα είναι ότι το νέο εμβόλιο crown έχει δείξει μειωμένο κίνδυνο σοβαρής ασθένειας και θανάτου έναντι όλων των μεταλλαγμένων στελεχών και η επιθετική αύξηση των ποσοστών εμβολιασμού του πληθυσμού παραμένει ένας σημαντικός τρόπος για την καταπολέμηση της επιδημίας σε αυτό το στάδιο.
Ευχαριστίες: Το άρθρο αυτό αξιολογήθηκε επαγγελματικά από τον Panpan Zhou, PhD, Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tsinghua και Μεταδιδακτορικό Ερευνητή, Scripps Research Institute, ΗΠΑ
Αντιδραστήριο αυτοελέγχου αντιγόνου Omicron στο σπίτι
Ώρα δημοσίευσης: 08-12-2022
Ρυθμίσεις απορρήτου